ได้รับข้อความทางอินบล็อกที่แฟนเพจ ท่านหนึ่งส่ง ข้อความมาบอกว่า ตัวเขาเองเป็นผู้พิก า รแล้วอยากให้นางฟ้าซาลอนมาตั ดผมให้เขาสักครั้งหนึ่งในชีวิต …..ไม่เคยคิดว่าอาชีพของเราจะทำให้แค่การตั ดผมธรรมดาแต่มันกลายเป็นความสุขให้กับผู้หญิงอีกคนหนึ่งซึ่งเขาพิก า ร อยู่ให้เขามีความสุขทางใจ นางฟ้าซาลอน จึงเดินทางมาที่ จ.กำแพงเพรช เพื่อตั ดผมให้เธอฟรีๆ
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับครอบครัวนี้ คือ คุณบุญยืน บุญบรรดาล อายุ 37 ปี ต กต้นไม้ตอนอายุ 25 ปี พิก า ร ตั้งแต่เอวลงไป…..ตอนแรกก็ไม่พิก า รก็เดินได้มีชีวิตปกติ…..แล้วก็ไปปีนต้นมะม่วง ความคิดคือจะเก็บมะม่วงเอาไปฝากแม่ ก็เลยขึ้นไปไม่คิดว่าจะตกลงมาถึงกับพิก า ร…..แล้วก็พิก า ร แบบนี้มา 10 กว่าปีแล้ว
พี่บุญยืนมีครอบครัว มีลูกสาว แต่ก็ต้องมาประส บอุบัติเหตุจนเสี ยต าทั้งสองข้างตอนนั้นที่ต กต้นไม้ลูกก็ 3 ขวบ พออยู่มาอีก 2 ปีลูกก็ประส บอุบัติเหตุร ถช น/เขานั่งรถปิกอัพไปกับพ่อเขา….พ่อเขาก็เม า ๆ แล้วขับกลับมาก็ช นกับสิบล้อลูกก็เลยต าบ อ ด ทั้ง 2 ข้าง….
พ่อไม่เป็นอะไรเลยคือสามีของคุณบุญยืนไม่เป็นอะไรเลยแต่ลูกสาวที่อายุ 5 ขวบกับกลายต้องเป็นผู้พิก า ร ต า บ อ ดทั้งสองข้างตั้งแต่เด็กเลย แล้วไม่นานสามีก็ทิ้ งไป เขาบอกว่าเราให้ความสุขเขาไม่ได้เขาอยู่กับเราไม่ได้//ความสุขที่หมายถึงก็คือเรื่ องท างเ พ ศ
เราเป็นผู้พิก า รก็เลยให้ความสุขทางเ พ ศเขาไม่ได้…..คนที่เป็นสามีที่อยู่กันมานาน….กะว่าจะฝากผีฝากไข้ได้เพราะไม่ใช่แค่ตัวพี่เองที่เป็นผู้พิก า รยังมีลูกที่กลายเป็นผู้พิก า รต า บ อ ด อีกกลับกลายเป็นว่าต้องมาท อ ด ทิ้ งพี่ตอนนั้นมันคงเป็นเรื่องทุ กข์ใจและรั น ท ดในช ะตาชีวิตของตัวเองมาก เสี ยใจร้ องไห้ตลอดรับสภาพไม่ได้ บางครั้งก็คิดสั้น
คิด แต่ก็ทำไม่ได้เพราะนึกถึงลูกถ้าเกิดเราเป็นอะไรไปลูกจะอยู่ยังไงก็เลยตั ดสินใจสู้กันมา ก็อยู่แบบคิดถึงแต่ลูกพยายามหางานทำไม่ให้มันคิดฟุ้งซ่ าน เคว้ งคว้ างคิดไร ไม่ออกเคว้งไปหม ดไม่รู้จะทำยังไงก็นั่ง ก็เหม่อคิดไรไปทั่ว คิดอยากจะต า ย ก็ไม่กล้ากลัวเป็นไรไปแล้วลูกจะอยู่ยังไง ก็นึกถึงหน้าลูก พอคิดไรหน้าลูกก็เข้ามาเลย เพราะถ้าเกิดเราเป็นไรไปวันนั้นลูกจะอยู่ยังไงไม่มีเราแล้ว
ตอนนี้น้องอายุ 14 ปี แล้วก็ไปเรียนที่โรงเรียนคนต า บ อ ดสันติจินตนา จังหวัดแพร่ ปิดเทอมปีหนึ่งกลับมาแค่ 2 หนจะมีโอกาสเจอกันแค่ 2 ครั้ง คิดถึงลูก คิดถึงไม่เคยห่างอยู่ด้วยกันตลอดก็พอห่างก็คิดถึงเขา // อยากบอกให้ลูกสู้ ๆ ถึงแม่จะเป็นอะไรเป็นยังไง ก็ให้เขาใช้ชีวิตต่อไปให้ได้ สักวันถ้าเกิดแม่ต า ย ไป เขาก็ต้องดูแลตัวเอง แล้วก็ต้องอยู่ด้วยตัวเองได้ ถ้าเขาเป็นเด็กปกติทั่วไปเราก็เป็นห่ วงในฐานะคนที่เป็นแม่ ต่อให้เป็นเด็กที่มีร่างกายปกติหรือมองเห็นได้ตามปกติความเป็นห่วงก็มีเยอะอยู่แล้วเพราะเราพิก า ร เราไม่สามารถจะติดตามไปดูแลลูกได้ แต่นี่ลูกของเราก็ต าบ อ ดด้วยความเป็นห่วงก็ต้องมีมากขึ้นหลายเท่า……
พี่บุญยืนมีอาชีพหารายได้เลี้ยงครอบครัวเองด้วย การหัดทำเหรียญโปรยท าน พับพวงมาลัย ริบบิ้น ข า ยเลี้ยงชีพ ติดต่อ สั่งซื้อพวงมาลัยได้ที่ 081-036-6398 พี่บุญยืน ธนาคารกสิกรไทย ชื่อบัญชีบุญยืน บุญบรรดาล เลขที่ 44-321-404-10 หรือท่านใดจะเมตตาสนับสนุนส่งริบบิ้น “ตราดอกไม้เนื้อมัน “ให้พี่บุญยืน นำไปทำพวงมาลัย ส่งไปได้ที่ บุญยืน บุญบรรดาล 49 หมู่7 บ้านดงเจริญ ต.ทุ่งทอง อ.ทรายทองวัฒนา จ.กำแพงเพรช 62190 โทร 081-0366398
มองปัญห า ให้เหมือนกับ “เม็ดทราย” ถึงจะเยอะมากมาย แต่ทรายก็เล็กแค่ “นิดเดียว”
