เมื่อไม่นานมานี้เว็บไซต์ต่างประเทศได้นำเรื่องราวของชาวเน็ตท่านหนึ่งมานำเสนอ โดยเรื่องราวมีอยู่ว่า ปีที่แล้วแม่วัย 83 ปีต้องเข้ารับการ ผ่ า ตั ด พวกเข าลูกๆ 6 คนยืนออกันอยู่หน้าประตูห้อง ผ่ า ตั ด ครั้งล่าสุดที่พร้อมหน้ากันน่าจะเมื่อ 20 ปีที่แล้วตอนที่พ่อ เ สี ย
และตอนนั้นเองเธอถึงได้รู้สึกลึกๆ หลังจ า กพ่อจ า กไป แม่ก็เริ่มใช้ชี วิ ตแบบว่างเปล่า แม่เลี้ยงพวกเข าพี่น้อง 6 คน พี่ชาย 3 คนหลังจ า กแต่ง ง า น ก็ย้ายไปอยู่เมืองอื่น พวกเข าผู้หญิง 3 คนก็มีครอบครัวของตัวเอง วันสำคัญทีถึงจะกลับมาเจอกัน โดยแม่จะเตรียมอา ห า ร ไว้ที่บ้าน แต่ละคนกลับมากินข้าวกัน แล้วก็รีบๆจ า กไป
ครอบครัวของสามีเธออยู่ไม่ไกลจ า กบ้าแม่ สามีเรากตัญญูมาก แม่ก็เลยยินดีมาหาบ่อยๆ ทุกครั้งที่มาก็จะหอบของมาด้วยพะรุงพะรัง ไม่ใช่ผักผลไม่ที่แม่ปลูกเองก็เป็นอา ห า ร ที่ท่านทำเอง มาไม่นานก็กลับ แทบจะไม่เคยค้างคืน
พวกเข ามักจะขอร้องให้ท่านมาอยู่ด้วย แต่ท่านก็กลัวว่าเธอจะทำตัวลำบ ากในบ้านแม่สามี ให้ท่านไปอยู่กับ ลู ก ช า ย ดีกว่า แต่ท่านก็กังวลว่า ลู ก ส ะ ใ ภ้ จะไม่ชอบ สุดท้ายก็เลยอยู่ที่บ้านเดิมคนเดียว เวลาฝนตกมักจะมีน้ำรั่ว แถมกังวลว่าฝนตกหนั กบ้านจะน้ำท่วม ทำให้นอนไม่หลับทั้งคืน พี่สะใภ้เป็นคนในเมือง ไม่ยอมกลับมาอยู่บ้านนอก แม่กังวลว่าอีกหน่อยท่านไม่อยู่แล้ว บ้านจะถูกชาวบ้านคนอื่นยึดเอาไป ก็เลยให้เอาเ งิ น ก้อนสุดท้ายที่มาให้ ลู ก ช า ย สร้างบ้านหลังใหม่ที่นั่น
เพื่อจะสร้างบ้านใหม่ ไม่รู้ว่าแม่โดน ลู ก ส ะ ใ ภ้ บ่นว่าลับหลังและเสียน้ำต าไปเท่าไหร่ แม่ป่วยหนักขณะท่ี่บ้านหลังใหม่สร้างเสร็จ แม่เข้าไปอยู่ได้ไม่ถึง 3 เดือนก็ต้องไปอยู่ รพ. แทน หลังการ ผ่ า ตั ด 2 ชั่วโมงกว่าเสร็จสิ้นลง ท่านอยู่ในห้อง I C U อีกสองวันก็ตื่นขึ้นมา แม่ไม่รู้ว่าท่านป่ วยระยะสุดท้ ายมานานแล้ว อาการไม่ดีขึ้น แม่นอนในโรงพย าบ าลถามคุณหมอตลอดว่าเมื่อไหร่จะกลับบ้านได้ อีกไม่กี่วันก็จะตรุษจีนแล้ว คุณหมอก็เลยใจดีอนุญาตให้กลับไปฉลองตรุษจีน ในช่วงเวลา 2-3 วันสุดท้ ายในชี วิ ตแม่ ท่านรอคอย ลู ก ช า ย กลับบ้าน แต่พี่ชายคนโตไปประชุมที่ปักกิ่ง ส่วนพี่คนที่ 3 ก็มี ง า น ไม่สามารถกลับมาได้ทันที คำพูดสุดท้ ายของแม่ก่อนท่านจะจ า กไปคือ: ลูก ช่วยแม่ด้วย
วันที่ ฝั ง แม่ พี่ชายสองคนถึงกลับมาถึง มา ร้ อ ง ไ ห้ โ ศ ก เ ศ ร้ า แล้วยังไง แม่จ า กไปแล้ว จ า กไปพร้อมความผิดหวั งเสี ยใจ บ างทีเธอคงลืมเรื่องนี้ไปไม่ได้ตลอดชี วิ ต พวกเข าส่งแม่จ า กไปอย่าง โ ศ ก เ ศ ร้ า มองไปที่บ้านหลังใหม่ที่แม่ w ย า ย า ม สร้างด้วยแรงเฮือกสุดท้ าย นับจ า กนี้ไปที่นี่ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ
ถ้าในอนาคตวันนึง พ่อกับแม่ไม่อยู่แล้ว คุณจะยังกลับบ้านมั้ย ? บ้านแม่ ที่ไม่มีพ่อกับแม่ ไม่มีอะไรให้เธอคิดถึง ความรักของแม่กับลูก ในช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดทำให้ควันจางลงและทำให้เกิดประกายไฟที่สดใส ความยิ่งใหญ่ของชี วิ ตถูกตรึงไว้ตรงนั้น “บ้าน” ไม่เคยห่างจ า กคุณ! แม้ว่ามันจะถูกคั่นด้วยระยะทางหลายพันไมล์ แม้ว่ามันจะข้ามมหาสมุทรไป เงาของแม่จะอยู่บนเส้นทางของคุณตลอดเวลา ความกังวลของแม่ คือเหตุผลให้คุณกลับบ้าน
แม่อยู่ ครอบครัวก็อยู่ แม่อยู่ พี่น้องก็คือครอบครัว แม่ไม่อยู่ พี่น้องก็คือญาติ พูดกันต ามตรง คนที่มีแม่ ไม่ว่าคุณจะยุ่ งแค่ไหน ต้องหาเวลากลับบ้านไปหาแม่ แม่คะ หนูรักแม่ กำลังใจที่ดีที่สุดต้องมาจากตัวเราเอง เพราะมันสามารถสร้างได้ทันทีและตลอดเวลา
เรียบเรียงโดย 1ไร่ไม่จ น
