สวัสดีท่านผู้อ่านที่น่ารักทุ กท่าน ก่อนอื่นแอดมินและทีมงานเพจเกษตรผสมผสานก็ขอขอบคุณที่ท่านผู้อ่านยังคงติดตามผลงานของเราตลอดมา ทางทีมจะคอยนำเสนอเรื่องราวดีๆ ให้ความใจโลงใจและมีประโยชน์แก่แฟนเพจทั้งหลายให้ท่านได้อ่านอยู่เป็นนิจนะคะ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับเกษตร ธรรมะ ทำบุญ หรือเรื่องราวชีวิตต่างๆเช่นเคยนะคะ ทางทีมงานของฝากคำคมไว้เช่นเคยนะคะ ปริมาณของ “ความสุข” ไม่ได้ขึ้นอยู่กับจำนวนของ “สิ่งดี ๆ” ที่เราได้รับ แต่อยู่ที่ “มุมมอง” ของเราที่มีต่อ “สิ่งเหล่านั้น” ต่างหาก
ชายใจแกร่ง ออกตระเวนรับจ้ า งตั ดอ้อย ขุดมัน ณ บ้านโคกเบง จ.สุรินทร์ พบกับ ลุงเชือง เรือนริน ซึ่งพิ-ก-า-รขาและแขนกำลังรั-บจ้-า-งตั ดอ้อย ลุงพักอยู่บ้านไม้ชั้นเดียวมุงด้วยสังกะสีเก่าๆ และหญ้าคาบางส่วน ฝาบ้านบางส่วนเป็นไม้ฝาบางส่วนเป็นสังกะสีไม่มีหน้าต่าง
ส่วนที่เป็นครัวก็แยกออกเป็นเพิงมุงด้วยหญ้าคาหลังเล็กๆ ซึ่งเป็นบ้านของนายเชือง เรือนริน หรือ ลุงเชือง ที่ชาวบ้านเรียกกันอายุ 48 ปี ชายพิ-ก-า-รในคลิปที่มีการแชร์ทั่วโลกออนไลน์ถึงการสู้ชี วิ ตด้วยหัวใจทระนงแม้ว่าร่างกายจะพิ-ก-า-รจากการเหยียบกับร-ะเ-บิ-ด ทำให้มีขาและแขนเพียงข้างเดียว
ลุงเชือง หรือ นายเชือง เรือนริน อายุ 48 ปี กล่าวว่า ที่บ้านหลังนี้ ลุงอาศัยอยู่กับลู-กๆ หลานๆ 10 คน แต่ช่วงนี้ลู-กสาวกับลู กเขยไปรับจ้ า งตั ดอ้อย เขาตั้งแคมป์นอนกันที่ป่าอ้อย
ตอนนี้ที่บ้านจึงเหลืออยู่แค่ 7 คน ก็คับแคบหน่อยแต่ก็ต้องทนกันไปเพราะไม่มีเงินจะมาสร้างใหม่ ตนกับภรรยาตั้งแต่อยู่กินกันมาก็อาศัยรับจ้ า งทำไร่ทำสวนมาตลอด เพราะไม่มีที่ทำกินเป็นของตัวเอง มีเพียงที่ผืนเล็กๆที่ปลู กอยู่ที่เห็นนี้ ปีไหนทำงานได้เยอะพอมีเก็บก็เช่าที่เขาปลู กมันบ้างนิดๆหน่อยๆ
ตนมีลู-กทั้งหมด 3 คน แต่ทั้งสามคนนั้นเรียนจบแค่ชั้น ป.6 เพราะตนไม่มีเงินพอที่จะส่งลู-กเรียน ลู-กทั้งสามคนทุ กวันนี้ก็รับจ้ า งทำไร่ทำสวน เหมือนกับตนแล้วแต่จะมีใครจ้ า ง พอประทั งชี วิ ตไป
จนมาเมื่อปี พ.ศ.2539 ตนได้ประส บอุบัติเห ตุเหยี ย บกับร-ะ-เ-บิ-ดในป่าแนวชายแดน ไทย-กัมพูชา ทำให้เสี ยขาและแขนข้างขวาไป ชี วิ ตจึงเปลี่ยนไปในทันที ก่อนที่เคยทำงานได้ทุ กอย่าง แต่วันนี้ด้วยข้อจำกัดของสภาพร่างกาย ที่มีแค่แขนและขาข้างเดียว
ทำให้ความฝันที่เคยมีว่าจะเก็บเงินปลู กบ้านหลังใหม่ เก็บเงิน ไว้เช่าที่ให้เขาไว้ทำสวนของตัวเองก็หมดสิ้ นส ล ายไป แรกๆรู้สึกท้ อมาก รับสภาพไม่ได้ แต่ด้วยความรักและกำลังใจจากครอบครัว ทำให้ตนลุกขึ้นสู้อีกครั้ง ด้วยขาและแขนข้างเดียว กว่า 20 ปี ที่ตนต่อสู้กับอุปส ร ร คและข้อจำกัดของร่างกายด้วยหัวใจ
ทำทุกอย่างที่ทำได้ ทั้งตั ดอ้อย ถอนมัน ดายหญ้า ใส่ปุ๋ย ขอให้มีคนจ้ า ง เอาหมด บางวันเหนื่อยมากๆก็มีท้ อบ้างคิดจะหยุดพั ก แต่พอตื่นมาเห็นหน้าหลานๆตัวเล็กๆที่ยังรอกินอยู่ก็มีแรงลุกขึ้นมาสู้ต่อ สิ่งที่ตนฝันไว้และอยากมีมากที่สุดคืออยากมีที่ทำกินเป็นของตัวเองสักเล็กน้อย เพราะงานรับจ้ า งไม่ได้มีตลอดทั้งปี
ถ้าช่วงไหนไม่มีงานก็จะได้ทำสวนตัวเองเสริมกันไปแต่ก็คงเป็นได้แค่ความฝัน เป็นห่วงแต่ลู-กหลาน ความรู้ก็น้อย ไม่รู้จะใช้ชี วิ ตต่อไปในวันข้างหน้าอย่างไร ได้แต่เตือนให้ตั้งใจเรียน จะได้ไม่ลำบ ากเหมือนตา
ขอขอบคุณข้อมูล businessworldsinfoo.com เรียบเรียงโดย เพจเกษตรผสมผสาน
