เปิดชีวิตนักร้องชื่อดัง อย่าง “สนธยา ชิตมณี” หรือที่รู้จัก “สน เดอะสตาร์” ผู้ชนะเลิศการแข่งขันเดอะสตาร์ ค้นฟ้าคว้าดาว ปี 1
ซึ่งนอกจากเจ้าตัวจะมีละครมีหนังเล่นบ้าง ร้องเพลงลูกทุ่งร้องกับโกไข่ ในตอนนี้ก็เปิดร้านอาหารนั่งชิว
พร้อมฟังเพลง ชื่อ “ร้านนายสน ลาดพร้าว101” ซึ่งเจ้าตัวเคยให้สัมภาษณ์กับสื่อดังว่า
งานเพลงยังทำครับ ไปอยู่เบื้องหลังบ้าง แต่ว่าทุ่มเวลาไปทำร้านตัวเองมากกว่า ที่ร้านนายสนเดอะสตาร์
แถวลาดพร้าว 101 ถามว่าข ายดีไหม ข ายดีครับ เน้นเพลงเก่าๆเน้นลูกค้าผู้ใหญ่ บรรยากาศร้านของเราก็จะบ้านๆ”
แต่จะเห็นได้ว่าเหมือนหนุ่มสน เดอะสตาร์ จะไม่ถูดพลักดันจากทางค่าย เหมือนนักร้องคนอื่น ในบ้านเดอะสตาร์เท่าไรนัก
ทั้งที่เขามีเสียงที่เป็นเอกลักษณ์ แถมเสียงดีมาก กลับถูกปล่องนิ่งเฉย จนกระทั่งจะต้องดิ้ นร นเองทุ กๆสิ่งทุ กๆอย่าง
ไม่ว่าจะเป็นงานเบื้องหลัง หรืองานร้องเพลง ที่ตัวเองจะต้องร้องเองในร้านของตัวเอง! รวมทั้งถ้าหากถามว่าผู้ชนะคนใดที่ไม่ถูกเอาใจใส่เลย มั่นใจว่าหลายๆคนจะต้องคิดถึงหนุ่มสนเป็นอันดับแรกๆเลยก็ว่าได้
อย่างไรก็แล้วแต่ “สน เดอะสตาร์” มีผลงานภาพยนตร์เรื่อง มหาลัยเหมืองแร่, เปิงมาง และก็ ไชยา และก็ละครอย่าง น้องใหม่ร้ ายบริสุทธิ์, หนึ่งมิตรชิดใกล้ นั่นเอง
สร้างชื่อด้วยการคว้ารางวัลแชมป์เดอะสตาร์คนแรกของประเทศไทย สำหรับ “สน เดอะสตาร์” หรือ “สนธยา ชิตมณี”
ที่แม้ว่าจะไม่ได้มีกระแสข่าวมากมายเท่ากับรุ่นน้องๆแต่ว่าก็พิสูจน์ตนเองด้วยผลงานการแสดงภาพยนตร์หลายเรื่อง เช่น มหาลัยเหมืองแร่ , เปิงมาง , กลองผีหนังมนุษย์ และก็ ไชย า
ด้วยความสามารถการแสดงทำให้เขายังมีงานแสดงจนกระทั่งเดี๋ยวนี้ ก็ไม่ทิ้ ง ง านร้องลูกทุ่ง ที่ยังร้องกับโกไข่ (โกไข่กับนายสน
แถมช่วงนี้เจ้าตัวขยันฟิตหุ่นให้ฟิตเฟิร์มเพื่อพร้อมลุยง าน และก็ยังมีธุรกิจส่วนตัว ร้านอาหารที่มีเพลงเพราะให้ฟังสไตล์สบายๆชื่อร้าน “ร้านนายสน ลาดพร้าว101”
สน สนธยา หรือ สน สนธยา ชิตมณี เกิดวันที่ 7 พ.ย. 2521 ที่โรงพยาบาลหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา
หลังจากได้แชมป์เจ้าตัวมีผลงานเพลงออกมาให้ฟังกัน เรื่อยๆและก็มีผลงานการแสดงให้เราได้ชมกันอย่างมากมาย
ไม่ว่าจะเป็นละครรวมทั้งภาพยนตร์ ด้วยบุคลิกที่มีความเป็นตัวเองอย่างเด่นชัด บทที่ได้รับ ก็จะเป็นบทคนใต้ที่ไม่เกรงกลัวใคร หรือบทนักเ ล งอัน ธ พ าลนั้นเอง
แอดมินเพจเกษตรผสมผสานฝากคำคมไว้เช่นเคยนะคะ ปริมาณของ “ความสุข” ไม่ได้ขึ้นอยู่กับจำนวนของ “สิ่งดี ๆ” ที่เราได้รับ แต่อยู่ที่ “มุมมอง” ของเราที่มีต่อ “สิ่งเหล่านั้น” ต่างหาก
