ลำบ ากกันมาสองคน เวลาสบ ายอย่ า พาคนอื่นเข้ามา

วันนี้มีเรื่องราวดีๆไว้สำหรับเตือนใจผู้หญิงมาให้อ่าน เป็นข้อคิดสอนใจที่ดีมาก หากวันใดที่ผมมีลูกสาว สัญญาว่าจะต้องนำบทความนี้ให้ลูกได้อ่าน เพื่อเตือนสติ ก่อนคิดจะฝากชี วิ ต ไว้ที่ใครซักคน

ช่วงเตรียมตัวที่จะแต่งงานกันของคู่รักคู่นึง ฝ่ายชายมีเ งิ น   หนึ่งแสนห้าหมื่น ผู้หญิงมีเ งิ น   หนึ่งแสนก่อนที่จะแต่งงาน ผู้ชายนำเ งิ น   หนึ่งแสนห้าหมื่นไปดาวน์บ้าน ผู้หญิงนำเ งิ น   หนึ่งแสนไปตกแต่งบ้าน และ ซื้อเครื่องใช้ต่างๆ เมื่อเริ่มตกลงปลงใจแต่งงานกัน ทั้งคู่ตกลงกันไว้ว่า ผู้ชายใชเ งิ น   เดือนผ่อนบ้าน ผู้หญิงใช้เ งิ น   เดือนจ่ายค่าอยู่ค่ากินหลังแต่งงานผู้ชายผ่อนส่งค่างวดบ้านทุกเดือน ชายหญิงทั้งสองใช้ร่วมกันสามปีต่อมาผู้หญิงตั้งคssค์ จากนั้นคลอดลูกออกมา ผู้ชายได้เลื่อนตำแหน่งในหน้าที่การงาน เ งิ น   เดือนเพิ่มขึ้นรายได้มากพอที่จะทำงานคนเดียวแล้วเลี้ยงดูครอบครัวได้

ย า มนี้ลูกต้องการคนดูแล ชายและหญิงทั้งสอง ปรึกษาหารือกันตกลงตัดสินใจให้ผู้หญิงลาออกจากงานเพื่ออยู่ดูแลลูกเช่นนี้แล้ว ผู้หญิงจึงกลายเป็นแม่บ้านเต็มตัวด้วยความที่เป็นแม่บ้านที่ขยันขันแข็ง และ ทำหน้าที่ศรีภรรย า ได้ดีทำให้เป็นช้างเท้าหลังที่สนับสนุนช้างท้าวหน้าให้เดินได้อย่ า  งเต็มกำลังทำให้สิบปีต่อมา ผู้ชายประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานอย่ า  งมากรัศมีเปล่งปลั่งผู้หญิงคลุกคลีอยู่กับลูก,สามี,บ้าน ทุกๆวัน ราศีหม่uหมoง ย า มนี้ ผู้ชายรู้สึกว่า ภรรย า ตนไม่สามารถพาเข้าสังคมได้อีกแล้ว สิ่งยั่วยวนภายนอกก็ช่าง ร้ อ น เเ ร ง l ย้ า ยวนใ จ สุดท้ายเลยมีภรรย า น้อย

หลังจากภรรย า รู้เรื่องเข้า ก็รู้สึกเศร้าเสียใจมาก ฝ่ายหญิงเตรียมตัวหย่ า   ตามคำอธิบ ายในตัวบทกฎหมาย ว่าด้วยการสมรส “บ้าน” ผู้ชายได้ซื้อก่อนแต่งงาน ผู้หญิงไม่มีสิทธิ์ผู้หญิงไม่ยอม บอกว่า “พวกเราทั้งสองช่วยกันผ่อนค่างวด” ทนายถามว่า “เธอมีหลักฐานที่ร่วมกันผ่อนส่งค่างวดหรือไม่?” ผู้หญิงตอบว่า “ไม่มี ทุกเดือนจะหักจากบัญชีเ งิ น   เดือนของผู้ชายโดยตรง” ผู้หญิงบอกอีกว่า “ลูกฉันเลี้ยงดูจ น เติบใหญ่มากับมือ ลูกต้องอยู่กับฉัน” ทนายพูดว่า “ลูกจะอยู่กับใคร เราจะดูว่าใครมีความสามารถที่จะเลี้ยงดูได้มากที่สุด เธอ..ไม่มีงานทำ ไม่มีรายได้ ไม่มีบ้าน ย่อมไม่เป็นผลดีต่อลูก ทางศาลจะตัดสินให้ลูกอยู่กับฝ่ายชาย ”

ตอนนี้ผู้หญิง ไม่มีบ้าน ไม่มีงาน ไม่มีเ งิ น    ไม่มีลูก เธอสิ้นหวังแล้ว เหมือนโลกทั้งใบของเธอสลายไปแล้ว ส่วนผู้ชาย เริ่มต้นชี วิ ต ใหม่ของเข า กับคนรักใหม่อย่ า  งสวยงาม ผู้หญิง เธอยังกล้าที่จะนำเอาความสุขของทั้งชี วิ ต  ฝากฝังไว้กับคนอื่นอีกหรือไม่…? บนโลกใบนี้ไม่มีใครให้คุณพึ่งพิงได้ตลอดชี วิ ต  แม้แต่เงาของเธอเองก็จะห่างหายไปจากเธอในวันที่ไม่มีแสงสว่าง ใช่แล้ว แรกเริ่มผู้ชายรักเธอมาก แต่ผู้หญิงโดยส่วนมากแล้วมักจะละเลยสิ่งสำคัญที่สุดไป นั่นก็คือ “คน” ขอเพียงยังมีชี วิ ต อยู่ล้วนที่จะแปรเปลี่ยนไปได้ทุกเมื่อทุกเวลา ผู้หญิงที่มีอาชีพ การงาน สามารถพึ่งพาตนเองได้ จึงสามารถสร้างความมั่นคงในการใช้ชี วิ ต คู่ ใครจะยอมทนอยู่กับคนที่ ไม่แต่งหน้าแต่งตัว ไม่พัฒนาตนเอง อีกทั้งสวยน้อยลงทุกวัน…

ผู้หญิงเอ๋ย อย่ า  ฝากความหวังไว้กับใครมาก ดีกับตัวเองทะนุถนอมตัวเองให้มากหน่อยเถิด รูปลักษณ์ของผู้หญิงเองเป็นตัวตัดสินกำหนดว่า “สำเร็จหรือล้มเหลว”

ความรักคือความรู้สึกที่คุณยังห่วงใยใครสักคนอยู่ แม้จะแยกความ รู้สึก ความลุ่มหลง และความสัมพันธ์แบบรักใคร่ออกไปแล้ว  จงเรียนรู้รักตัวเองให้เป็นก่อนที่จะไปรักคนอื่น

การมอบความรักทั้งหมดให้ใครสักคนไม่ได้เป็นหลักประกันว่าเข า จะรักเราตอบ อย่ า  หวังที่จะได้รักตอบ แต่จงรอให้มันงอกงามขึ้นในหัวใจเข า  แต่ถ้ามันไม่ได้เป็นเช่นนั้น ให้พอใจว่าอย่ า  งน้อยมันก็ได้งอกงามขึ้นในใจของเราเอง

Cr. ขอบคุณเรื่องเล่าที่เต็มไปด้วยแง่คิดดีๆจาก: Niwat Rungvicha

Facebook Comments Box