1 ลูกจะเห็นว่า ผู้มีสัมมาคารวะ จะพบแต่ความเจริญการอ่อนน้อมเป็นคุณสมบัติของสุภาพบุรุษ การยกมือไหว้ผู้อื่นได้ คือการทำลายตัวกู ของกู
2 ลูกจงโอนอ่อนผ่อนตาม อย่างฉลาดและสุขุมการพ่ายแพ้ด้วยศิลปะ ดีกว่าการชนะด้วยอารมณ์
3 ลูกควรคล่องแคล่วว่องไว เป็นปัจจัยแห่งความก้าวหน้าของครอบครัว
4 ถ้าลูกทำเด่น จะถูกคนเขาเขม่นและสมน้ำหน้า ลูกจะพลาดท่าลงมา เ พราะความอย ากเด่นอย ากดัง
5 ลูกจงจำไว้ว่า เงินทองเป็นของนอกกาย พ่อแม่สุขใจ เมื่อพี่น้องรักกัน
6 ลูกจงหาความสุขกับปัจจุบัน อย่าใฝ่ฝันถึงอนาคต อย่าหมกอยู่กับอดีต.. จะทุกข์
7 ลูกอย่ากลัวไปเลยว่า จะได้แต่งงานกับคนไม่ดีถ้าลูกไม่สูบ ไม่ดื่ม ไม่เล่น ไม่เที่ยว ลูกก็จะพบคู่ครองที่ไม่สูบ ไม่ดื่ม ไม่เล่น ไม่เที่ยวเช่นกัน
8 ความโศกเศร้าเสียใจ มิได้ทำให้ใครได้รับประโยชน์อะไรนอกจากทำให้ศัตรูของเราดีใจและสมน้ำหน้า
9 ความกล้าหาญต้องประกอบด้วยสติปัญญาถ้าลูกกล้าโดยไม่มีสติปัญญา เขาเรียกว่าคนบ้าบิ่น
10 ทรัพย์สมบัติ ไม่ใช่สิ่งจำเป็นที่พ่อแม่จะให้แก่ลูกความรู้และความประพฤติดีเท่านั้น ที่พ่อแม่ควรมอบให้แก่ลูกอันเป็นที่รัก
11 ปลายทางสุดท้ายของความไม่พอ คือ ความทุกข์
12 คนเรามีความโลภทุกคน ถ้าโลภมาก ก็จะทุกข์มากถ้าโลภน้อย ก็จะทุกข์น้อย ถ้าไม่โลภ ก็จะไม่ทุกข์
13 ถ้าผู้อื่นหลอกเรา เรารู้ง่ายและแก้ไขได้ง่ายแต่ถ้าลูกหลอกตัวลูกเอง รู้ย าก.. แก้ไขได้ย าก
14 โชค.. เข้าข้างผู้ที่มีความอ่อนน้อมเสมอ ถ้าลูกเป็นผู้น้อยที่นอบน้อมผู้ใหญ่ใคร ๆ ก็รัก ถ้าลูกเป็นผู้ใหญ่ที่เข้าใจผู้น้อย ผู้น้อยก็มีความภักดี
- ถ้าลูกประพฤติดี ลูกก็จะพบกับคนประพฤติดี ถ้าลูกประพฤติไม่ดีลูกก็จะพบกับคนประพฤติชั่ว ขอให้ลูกเลือกคบให้ถูกต้องเถิด ลูกจักเป็นคนที่โชคดี
- ลูกพึงเป็นคนแข็งแรง ไม่แข็งกระด้าง ลูกพึงเป็นคนเรียบง่ายไม่มักง่าย ลูกพึงเป็นคนอ่อนโยน.. ไม่อ่อนแอ
17 ไม่ว่าคนหรือสัตว์ ต้องการคำอ่อนหวาน ลูกก็เช่นกันควรพูดคำอ่อนหวานแก่ผู้อื่น เมื่อลูกอ่อนหวานแก่ผู้อื่น ผู้อื่นก็จะอ่อนหวานกับลูก
18 เงินทองที่ลูกมี ยิ่งใช้ยิ่งหมดไป ปัญญาที่ลูกหาได้ ยิ่งใช้ยิ่งเพิ่มพูน
19 ลูกจงอย่าเลือกของที่ชอบด้วยความอย ากของลูกแต่จงเลือกด้วยสติปัญญา และพิจารณาถึงประโยชน์ และโทษของมันเสียก่อน
20 ลูกจงจำไว้ว่า ผู้ที่ไม่ให้อภัยผู้อื่น คือผู้อ่อนแอทางจิตใจ การให้อภัยศัตรู คือการสร้างมิตร
21 ลูกควรจำสิ่งที่ควรจำ ลืม.. สิ่งที่ควรลืม ทำ.. สิ่งที่ควรทำและต้องรู้ว่า สิ่งใดควรทำก่อน สิ่งใดควรทำทีหลัง
22 ลูกจงจำไว้ว่า การไม่ต่อสู้ในบางกรณี กลับเป็นวีรกรรมที่ยิ่งใหญ่กว่าการต่อสู้อย่างเดียว
23 ลูกจงอย่าโกรธคนไม่ดี ที่จริงเขาก็อย ากดีเหมือนกันแต่เขาไม่เข้าใจว่า อะไรเป็นความดี อะไรคือไม่ดี
24 ลูกต้องทำทุกอย่างด้วยความสุจริต เมื่อสุจริต..จิตผ่องใส เมื่อทุจริต.. จิตหมองไหม้
25 ลูกจะตำหนิติเตียนใคร ก็จงดูตนเองเสียก่อน อย่าให้เขาย้อนว่าเราได้
26 เมื่อลูกสังเกตดู จะพบว่า ภายหลังเสียงหัวเราะ จะมีน้ำตาภายหลังเสียน้ำตา จะเห็นแสงธรรม คือความจริงของชีวิต
27 ลูกหลีกทางให้เขา ก็คือเปิดทางให้เราหลุดพ้นจากอันตราย ในที่สุดก็จะได้รับผลดีด้วยกัน ทั้งเขาและเรา
28 หกล้มเพร าะก้าวเดินไปข้างหน้า ยังดีกว่าลูกยืนเต๊ะท่าอยู่กับที่เพรา ะถ้าลูกยืนไม่ดี ก็จักมีคนมาถีบให้ล้มอยู่ดี
29 ชีวิตคือการต่อสู้ ศัตรูคือย าชูกำลัง ขอให้ลูกคิดอยู่เสมอว่าถ้ามีสิ่งใดในโลกที่ผู้อื่นทำได้ ไม่มีเหตุผลอะไร ที่เราจะทำไม่ได้
30 เมื่อ พบ ภัย ที่ อยู่ ข้าง หน้า จงหนีเข้าหาพระ ดีกว่าหนีเข้าหาโจร ซึ่ง โจร มักจะ ฉก ฉวย โอ กาส เอา จาก เรา เสมอ อย่าง คาด ไม่ ถึง
