ในหลวงมีโครงการเป็นร้อยเป็นพัน แต่ทรงมีเวลาไปกินข้าวกับแม่สัปดาห์ละ 5 วัน

นับแต่ “พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช” หรือ ในหลวง “รัชกาลที่ 9” เสด็จเถลิงถวัลย์ราชสมบัติ พระองค์ทรงดำรงอยู่ใน “ทศพิธราชธรรม” อันหมายถึง ธรรม 1O ประการสำหรับพระเจ้าแผ่นดินเสมอมา รวมถึงพระราชกรณียกิจและพระราชจริยวัตรต่างๆ ยังเป็นแบบอย่างที่ดีแก่พสกนิการชาวไทยเป็นล้นพ้น ด้วยสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณหาที่สุดมิได้ เราจึงขอน้อมนำแบบอย่างของ “พ่อ” มาเผยแพร่ เพื่อเป็น ม ง ค ล ชีวิตดังปรากฏต่อไปนี้

คุณเอกพิเศษ ทองคำ ศรีโยธิน ได้เขียนหนังสือที่มีชื่อว่ามหากษัตริย์ยอดกตัญญูเพื่อเล่าถึงความรักของ ในหลวงร.9 ที่มีต่อสมเด็จย่า

ในหลวงจะเป็นผู้ทรงประคองสมเด็จย่าเสมอ เมื่อเสด็จไปในที่ต่างๆ ถึงแม้จะมีทหาร มีองครักษ์ มีw ย า บาล ที่คอยถวายการดูแลสมเด็จย่าอยู่แล้ว แต่

ในหลวงทรงรับสั่งว่า “ไม่ต้อง คนนี้เป็นแม่เรา เราประคองเอง”

แม่ประคองเราสอนเราเดิน หัดให้เราเดิน เwราะฉะนั้นตอนนี้แม่แก่แล้วเราต้องประคองแม่เดินเพื่อเทิดพระคุณท่านและไม่ต้องอายใครจนเป็นภาwสุดประทับใจ

แม้จะเป็นเจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดิน ท่านก็ยังมีความกตัญญู ต่อแม่ประคองแม่เดิน ปชช. ที่เฝ้ารอรับเสด็จสองข้างทาง ต่างยกมือขึ้นสาธุแซ่ซ้องสรรเสริญ กษัตริย์ยอดกตัญญู

ในหลวงเดินประคองแม่เห็นแล้วเขาประทับใจถ่ายรูปและเอามาทำปฏิทินติดเอาไว้ในบ้านเพื่อแสดงการเคารwและกราบไหว้

เลขาของสมเด็จย่ามาแถลงในที่ประชุมต่อหน้าสื่อมวลชนของสมเด็จย่าสิ้นพระชนม์ ตอนนั้นอายุ 93 ปี

ในหลวงเสด็จจากวังสวนจิตรลดาไปวังสระปทุมตอนเย็น

ไปทำไมครับ ไปกินข้าวกับแม่ไปคุยกับแม่ไปทำให้แม่ชุ่มชื่นหัวใจพอเขาแถลงถึงตรงนี้อาจารย์ตกตะลึง โอ้โหขนาดนี้เชียวหรือ

ในหลวงของเราเสด็จไปกินข้าวมื้อเย็นกับแม่สัปดาห์ละกี่วัน ทราบไหมครับ พวกเราทราบไหมครับสัปดาห์ละกี่วัน

“5 วัน มีใครบ้างครับที่อยู่คนละบ้านกับแม่แล้วไปกินข้าวกับแม่สัปดาห์ละ 5 วัน หา ย า ก

ในหลวงมีโครงการเป็นร้อยเป็นพันเวลาไปกินข้าวกับแม่สัปดาห์ละ 5 วัน

พวกเรา c7 c8 c9 ร้อยเอก พลตรี อธิบดี ปลัดกระทรวง ยังไม่เคยไปกินข้าวกับแม่บอกว่างานยุ่งแม่บอกว่าให้wาไปกินข้าวหน่อย บอกว่าไม่มีเวลาพอ ไปตีกอล์ฟไม่มีเวลาwาแม่ไปกินข้าว แต่มีเวลาไปตีกอล์ฟเห็นตัวเองหรือยังพ่อแม่แก่แล้ว ก็เหมือนไม้ใกล้ฝั่งฝนตกน้ำซะอีกไม่นานก็โค่น”

ในตอนที่สมเด็จย่าประชุมอยู่ที่โรงw ย า บาลศิริราช

ในหลวงไปเยี่ยมตอนไหนครับไปเยี่ยมตอน ตี 1 ตี 2 ตี 4 จึงเสด็จกลับไป แม่พ่อเห็นลูกมาเยี่ยมก็หาย ป่ ว ย ไปครึ่งนึงแล้ว

กลางคืน ในหลวงไปอยู่กับสมเด็จย่าคืนละหลายชั่วโมง ไปให้ความอบอุ่นทุกคืนลองหันมาดูตัวเราเองตอนพ่อแม่ ป่ ว ย โผล่หน้าเข้าไปดูหน่อยนึงถามว่า ตอนนี้อาการเป็นยังไงพ่อแม่ยังไม่ทันได้ตอบ ฉันมีธุระงานยุ่งต้องไปแล้วหัวหน้าไปให้เห็นพอแค่เป็นมาร ย า ทแล้วก็กลับเราไม่ได้ไป เwราะความกตัญญูเราไม่ได้ไปเพื่อทดแทนพระคุณท่านน่าอายไหม

“เมื่อครั้ง ในหลวงเฝ้าสมเด็จย่าอยู่จนถึงตีสี่ตีห้า เฝ้าแม่อยู่ทั้งคืน จับมือแม่ กอดแม่ ปรนนิบัติแม่ จนกระทั่งแม่หลับ จึงเสด็จกลับ พอไปถึงวัง เขาโทรศัพท์มาแจ้งว่า สมเด็จย่าสิ้นพระชนม์

ในหลวงรีบเสด็จกลับไปศิริราช เห็นสมเด็จย่านอนหลับตาอยู่บนเตียง

ในหลวงตรงเข้าไปคุกเข่ากราบลงที่หน้าอกแม่ พระพักตร์

ในหลวง ตรงกับหัวใจของแม่ ” ขอหอมหัวใจแม่…เป็นครั้งสุดท้าย ซบพระพักตร์นิ่งอยู่นาน แล้วค่อย ๆ เงยพระพักตร์ขึ้น น้ำพระเนตรไหลนองต่อไปนี้จะไม่มีแม่ให้หอมอีกแล้ว เอามือกุมมือแม่ไว้ มือนิ่ม ๆ ทีไกวเปลนี้แหละ ที่ปั้นลูกจนได้เป็น กษัตริย์ เป็นที่รักของคนทั้งบ้านทั้งเมือง ชีวิตลูกแม่ปั้น มองเห็นหวีปักอยู่ที่ผมแม่

ในหลวงจับหวีค่อย ๆ หวีผมให้แม่ หวีให้แม่สวยที่สุด แต่งตัวให้แม่…ให้แม่สวยที่สุด ในวันสุดท้ายของแม่…”

ในหลวงทรงเป็นแบบอย่างในเรื่องของส่วนพระองค์เป็นอย่างมาก หลายคนคงได้ยินเรื่องหลอด ย า สีพระทนต์ ที่แห้งแบน ที่พระองค์ทรงใช้จนหมด หรือแม้แต่ของใช้ส่วนพระองค์ต่างๆ ที่ใช้อย่างประหยัดและไม่สิ้นเปลือง เราสามารถนำหลักการนี้มาใช้ได้ เราไม่ควรใช้จ่ายของอย่างฟุ่มเฟือย ใช้ของใช้แต่ล่ะอย่าง อย่างรู้คุณค่า ประหยัดเงินไว้ ไม่ไปซื้อของจุกจิกที่ไร้ประโยชน์