ครูหนุ่ม เผ ย ชีวิ ตในช น บ ท ไม่ได้ส วยงามเหมื อนในโฆษณา ถนนเป็นหลุมเป็นบ่อ เจ็ บป่ ว ยก็ต้องรอห ายเอง
อีกหนึ่งเรื่องราวที่สะท้อนคุณภาพชีวิ ตในช น บ ท ที่ไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกใดๆ ไม่มีแม้แต่ระบบขนส่งสาธรณะ
ซึ่งหลายๆ คนอาจจะคิดว่าชีวิ ตในช น บ ท เป็นชีวิ ตที่เรียบง่าย สงบ มีความสุขสบ าย ชาวบ้านในช น บ ท ล้วนแต่มีความยิ้มแย้มแจ่มใส ทำไร่ ทำสวน เลี้ยงไก่ ห าปลา กินอิ่มนอนสบ ายกับบรรย าศบ้านนอกที่สวยงาม นั่งดูตะวันตกดิน
แต่ในความเป็นมันต่างกันลิบลับกับสิ่งที่หลายๆ คนคิด ทุ กอย่างมันไม่ได้เป็นแบบที่ในโฆษณา ในทางกลับกันชาวบ้านยังอยู่ห่างไกลความเจริญมาก ทั้งในเรื่องของระบบขนส่งสาธารณะ การเข้าถึงบริการด้านสาธารณสุข การศึกษา ถนนหนทาง และอื่น ๆ อีกมากมายที่คนที่อยู่กับความเจริญมาตลอ ดชีวิ ต มิอาจจะเข้าใจได้ในสิ่งเหล่านี้
โดยล่าสุดทางเฟซบุ๊ก วันนั้นเมื่อฉันสอน ของคุณครูท่านหนึ่ง ได้ตีแผ่ชีวิ ตในพื้นที่ จังหวัด ชัยภูมิ
การใช้ชีวิ ตในช น บ ท ไม่ได้สวยงามอย่างที่เราคิด ใครบอกว่าเรียบง่าย มีความสุขสบ าย อย ากให้ลองมาใช้ชีวิ ตในช น บ ท ที่ไม่ใช่เมืองท่องเที่ยวดูสักครั้ง อย ากให้มาสัมผัสชีวิ ตที่ไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกใดๆ เลย
โดยคุณครูรายดังกล่าวเล่าว่า “การไม่มีระบบขนส่งสาธารณะ ทำให้เด็ก ๆ ต้องหัดขี่มอเตอร์ไซค์กันตั้งแต่ชั้น ป.5 เพื่อไปโรงเรียน ทั้งที่ไม่มีใบขับขี่ ต้องเอาชีวิ ตไปเสี่ยง แถมทำผิดกฎหมาย หลายบ้านต้องเอาซาเล้งพ่วงข้าง เพื่อทำเป็นรถโดยสารรับ-ส่งไว้ขนคนแก่และลูกหลานย ามเจ็ บไข้ได้ป่ ว ย อีกทั้งถนนหนทางก็ยิ่ง แ ย่ เป็นหลุมเป็นบ่อต่าง ๆ
ซึ่งก็เกี่ยวเนื่องกันเป็นลูกโซ่ ตัวอย่างเช่น เมื่อถนนหนทางไม่เป็นใจ เด็กบ างคนถูกหม ากั ด ก็ไปฉี ดย าไม่ได้
เพราะสถานพย าบ าลอยู่ห่างจากบ้านไปไกลถึง 20 กิโลเมตร ไม่มีขนส่งใด ๆ ผ่าน แม้จะฉีดย าฟรี แต่ราคาของการไปรับการรักษานั้นแสนแพง การเดินทางไปสถานพย าบ าลมีวิธีเดียวคือการเหมารถ และค่ารถนั้นครั้งละ 500 บ าท
คุณครูเล่าต่อว่า ค่าใช้จ่ายดังกล่าวพวกเขาจะไปห ามาจากไหน ดังนั้นเมื่อเจ็ บป่ ว ยก็ต้องลุ้นว่ามันจะห ายเอง จึงง่ายกว่าการเดินทางไปรักษา เกิดเป็นคนจนก็ต้องเสี่ ยงหน่อย ถ้ารอ ดก็มีชีวิ ตอยู่ต่อ ถ้าพลาดก็ต าย เมื่อเป็นคนจนก็ไม่มีสิทธิ์ป่ ว ย
ห ากมีเรื่องราวคดีความ จะไปแจ้งตำรวจ สถานีตำรวจก็ไกล เรื่องเล็กน้อยต้องปล่อยผ่าน ทุ กอย่างอยู่ต ามมีต ามเกิด ด้วยเหตุนี้แต่ละบ้านจึงต้องทำงานห าเงินเพื่อออกมอเตอร์ไซค์ เพราะไม่อย่างนั้นไปไหนไม่ได้ เงินที่ควรจะได้เอาไปพัฒนาคุณภาพชีวิ ตส่วนอื่นก็ต้องมาหมดไปกับการขนส่งและการซ่อมบำรุงรถที่เกิดจากถนนที่เป็นหลุ มเป็นบ่ อ
เมื่อมาถึงเรื่องถนน ก็จะพบว่าถนนในช น บ ท นั้นไม่มีไฟส่องสว่าง ถนนหนทางมื ด สนิ ท ผู้หญิงอย่ าหวังจะกล้าขับ หน้าฝนถนนมีโคลนตมสาดเต็มกระจกหน้า ขับรถสวนกันก็ต้องหยุดให้รถเล็กไปก่อนเพราะน้ำจะกระเซ็นใส่ เมื่อเข้าหน้าร้อน-หน้าหนาวฝุ่ นบนถนนก็ค ล ะคลุ้ งจนมองไม่เห็นทาง รถมอเตอร์ไซค์ที่ขี่ต ามหลังรถใหญ่ไปต่อไม่ได้ ฝุ่นเข้าต าและต้องสูดไปเต็มปอ ด ”
และคุณครูท่านนี้ได้ยกตัวอย่างถนนที่เป็นเส้นทางเชื่อมต่อโรงเรียน 3 แห่ง พร้อมทั้งระบุข้อความว่า “พั งแล้วพั งอีกเป็นปี ๆ โดยไม่มีการซ่ อมแซ มจากทางการ เมื่อถนนเป็นแบบนี้ ใครจะอย ากส่งลูกมาเรียนโรงเรียนที่ถนนพั ง ๆ ทำไมการมีถนนดี ๆ ใช้งานจึงเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้สำหรับเรา”
ผิ ดไหมที่คนบ้านนอกอย่างเราอย ากมีชีวิ ตที่ดีขึ้น ผิ ดเหรอที่บ้านเราอยู่ตรงนี้ ทำไมมันจึงต้องเป็นการรออย่างไม่มีจุดหมาย หรือเราไม่สมควรได้รับมัน ไม่สมควรได้มีชีวิ ตที่ดี
ขอเป็นกำลังใจให้คุณครู สู้ๆนะคะ
อ้างอิงจาก : เฟซบุ๊ก วันนั้นเมื่อฉันสอน
เรียบเรียงโดย : 1 ไร่ไม่ จ น
